İNCİ SÖZLÜĞE ÖNCE ÖDÜL VERDİLER SONRA ÖDÜLÜ YEDİLER!!" (BİLİNÇALTIMA S.AYIM, BÖLE RÜYA MI OLUR LAN!!!)

Rüyamda inci sozlüğün sahibine "alternatiflik" ödülü verecekmişiz! Biz kim miymişiz? İşte onu anlamadm! 2 katlı bi villada çalışan birileri, reklamcı filanız herhalde! Neyse,çağırıyoruz herifi ödül için,öyle sıradan bi tip, az tarf edeyim du: esmer, uzun boylu, kalın kaşlı, hatta kareli gömlek giymişti üstüne ve büyük bi sırt çantasıyla gelmiş, sanırsın az sonraTibet'e doğru yola çıkacak, dağa tırmanacak, orda huzura ermiş şekilde devam etcek wireless bağlantıyla işine..Neyse, villanın bahçesinde samimi bi ortamda, ödülü alıyo abi, kayboluyo ortadan sora puf diye... nerde diyorum la bu herif, organizasyonu yapmış kişi olaraktan bozulup.. Candan diyo ki (Erçetin), sözlüğe "leş atmaya" gitti.. (beynimin incisözlük için "entry girmek" yerine ürettiği güzel bir fiil, yalnız ben cidden beğendim heee, tamam g.tlü m.tlü değil ama bi karizması var!!) Yuh diyorum ya herife bak ödül töreninde bile leş atıyor, bi hayranlık duyuyorum kendisine.. Herif geliyo geri, sohbet muhabbet...Birden herifle ödülünü yemeye başlıyoruz, ama bende nası bir gurur, nası bi "e herhalde kimle yiyecekti ki benden başka huuh" tavrı anlatamam.. Sora bian izleyici olan üst bilincim kendine geliyo ve bu ne demek lan diyo ve "bu rüyada birinin ödülünü senle yemesi ne demek ola ki" diye soruyor kaçık bilinçaltıma.. bilinçaltım dip ses olarak cevap veriyor: "ödülüüüü senleee yemesiiiiii, uyandığındaaaa ödünüüün koparacağıııı anlamınaaa geliyooooorrrr" Bi sıçradım yerimden saat 03:23!! Hayır, Mete sorsa o an noldu, korkarak uyandın diye, cevaba bak: incisözlüğün sahibinin ödülünü yiyorduk, eeee?, işte o sırada devreler karıştı, üstbilinç, bilinçaltının mekanına daldı, biliçaltı da tabi onu korkutarak kovdu!!" Adam direkt ertesi gün avukata tabi! Ama şu var ki, sabah şüpheli adımlarla çıktım işe gelmek üzere yola, ulan bi b.kluk var ama diye, arabaya doğru yürüdüm ve camın kırılmış olduğunu gördüğüme hiç şaşırmadım..Sakince içeri baktım hiçbir şey alınmamıştı, dokunulmamış bile.. Sadece bir not buldum, içinde 03:23 yazan...!!!

ARTIK BİR ZUZUM VAR, KÜÇÜK BİR ADAM...

Çok şey değişti çoook! Yazamıyorum buraya ama Londraya gittim, döndüm, başka bir bahanem kalmadığından çocuk yaptım :) Küçük adam 9,5 aylık oldu bile...

Arada burada yazılar yazıyorum süreci oradan takip edebilirsiniz, hamilelik ve doğum maceralarını da :) Orayı da ihmal edebiliyorum bazen gerçi ama bebek, iş ve gazete yazısı kolay olmuyor. Keşke tek işim yazı yazmak olsa :( Yine orada yayınlanan bir yazıyı buraya da aktarmak istedim. Mühendis bir anne olarak geçen gün küçük adama bir mektup yazdım... Özlem illa ki mesafeyle veya zamanla orantılı değildir. İlk defa birini hep özlüyorum :) İşte zuzuya mektubuma şuradan ulaşabilirsiniz...

Nerden geldin nereye gidersin ey yolcuuu

Bir insanın sürekli gidesi olur mu? Yılda 10-15 kez "gidesim"le boğuşmak durumunda kalıyorum ayol.Toplam gidesimlerim binleri aşar da bu 10-15'i ciddi boyutta, yani lahmancuncuya gidesim var, havuza gidesim var veya kılcıya tüycüye gidesim var değil. Bunlar baya Lübnan'a, Fransa'ya, Güney Afrika'ya, Şili'ye, Amerika'ya filan.. Vallaa 18 yaşımdamıydım neydi başladım Amerika'ya gitmem lazım demeye. Ulan gidesim var bile değil gitmem lazım.. Niye lazım sorusuna verecek somut bir cevabım olmayınca insanların yanında sık sık bu gerekliliği dile getirmemeye çalışırdım ama bu işi "lazım"a kadar ilerleten çağlayanı dindirmeye olanak olmuyor her zaman. Her neyse önceki yazılardan birinde bahsetmiştim Amerika'ya tesadüf eseri gidişimden. Lübnan'a 2 kere gitmekten alamadım kendimi, üstelik biri baya anlık bir kararla olmuştu.

Bir süredir yine bi gidesim vardı. Sonunda koşulları su yoluma sürüp akışa da kendimi bıraktım :) tabi kanalı ben yapıp suyu ben koyup içine girdiğimden bu hayatın akışı değil resmen kendi akışını kendin yarat oldu. İş hırsı hat safhalarda seyrederken 6 ay İngilterede kalıp kariyer odaklı bir kurslar silsilesine kaptırayım diye düşünceler sardı. Ki bu ahlaksız ve umarsız düşünceler nedense sadece amaçları yönündekileri toplayıp kendilerini destekletirler. Amaç gitmek ve ilerde kariyerin dibine vurmak olunca göz hiçbirşey görmedi. Gidecem Allah gidecem. Zincirinden sıyrılmış kurt köpee gibi yardırıyorum. Bi de öyle yüzsüzüm ki geri döndüğümde işime devam edebilmeyi filan düşünüyorum. Lan kim bekler seni 6 ay, nesin Jobs mu? Artı bi de evlisin, dizini kır kocanın dibinde otur :P Ama yok, bu düşünceler hızla diğerleri tarafında bertaraf edildiklerinden sürekli dürtüyor içerden pis pis..

Gel gün git gün gözümü kapattım kararımı verdim. Karar aşamasında biraz daha mantıklı düşünebiliyor insan :) 6 ayı 2 aya çekerek hem işten hem eşten olmamak kaidesiyle İngiltere'ye yelken açmak üzere hazırlanıyorum şuan. Herşey o kadar hızlı halloldu ki, "iste olur" özlü sözüne inanmamak elde değil. Bir aksilik olmazsa 7 Nisan'da Londra'dayım. Ve şimdiden sen şimdi Manş'tan Fransa'ya kaptırırsın belki ordan da ..... diye sıra sıra talepleri yüzüm kızara kızara bastırmaya çalışıyorum. Şuan için oradaki hayatımla ilgili hiçbir fikrim yok, zaman bulabilir miyim yazmak için bilemiyorum ama düşünsene anam babam, bambaşka bir kültür, bambaşka insanlar, hiç tanımadığın birinin evinde geçecek olan 2 ay.. Ne malzeme çıkar ordan :P Nerden geldim nereye giderim bilmem ama şunu çok iyi biliyorum ki her yerde ben benim... Not: Benim gibi "gidesi"leri ile başedemeyen ve bu nedenle çoğunlukla gidesilerimizi çakıştırdığımız, azınlıkla olan yalnız gitmelerime de beni anladığı için fazla ses etmeyen aristokrat sevgilime teşekkrülerimi bir borç bilir, bilgilerine arz ederim :)

Jammin'

We're jammin'

No bullet can stop us now, we neither beg nor we won't bow;
Neither can be bought nor sold.
We all defend the right;

But, the nuance, youme's not sides, not "either or neither", not "we", not "two", should be one...

NAMUSUM ÜZERİNE YEMİN EDER MİYİM?

Murat Menteş'in "Namus"un kelime anlamları ve meclis yemininde geçmesi ile alakalı yazısıdır...

Aynı zamanda site de tavsiye edilir. Takip edelim bu afili filintaları..