Her çocuk gözlükten ilkokul çağlarında nefret eder çünkü çocuk hangi ülkenin evladı olursa olsun dalga aynıdır: "döörgööz döörtgööz" Buna neden o kadar kızar ağlarlardı şimdi anlamak zor tabi, ne biliyim o kadar mı salaktık çocukken ya, ikiden fazla enazından filan diyemiyormuyduk! Neyse sonuç hep facia gözlüklü ilkokul çocuu eziktir, sümüklüdür, ağlaktır. Ama nası oluyo da bu durum ortaokul lise çağlarında tam tersine işliyor anlamak zor. Gözlük almak için gözünü bozmaya çalışan tipler olunuveriyor bir anda, bilerek gözlerini şaşı yapan, yakından tv izleyen, dinlendirici ver bari diye doktora yalvaran, çeşit çeşit yalanlar söyleyen, okuduğu harfi okuyamıyormuş gibi yapıp mal gibi numaralı gözlük alıp sağlam gözünü bozan.. Yani ilkokuldaki dörtgöz dalgasına ağlayan çocuktan daha salak bi davranış bu! Hep malmışız demekki biz. Ben de gözler bozuk olmasına rağmen sırf serserilik yapıcak diye en arkada oturan, ama bi yandan da gizli hırslı olduğu için tahtayı göreceğim diye sıranın üstüne çıkıp ders dinleyen şapşal bişiydim. Etrafımdakileri kaynatıp, hoca bakınca da direkt yüz ifademi değiştirip ciddi ders dinliyomuş gibi rol yapabildiğimden, birden toparlanamayıp yavşakça güler pozisyonda hocaya yakalanan tipler dışarı atılır ben de sağı solu parmaklayarak ders dinlemeye devam ederdim. Neyse sonuçta boy kısa, göz bozuk ama hocaların tüm uğraşına rağmen ben yine en arkada... Artık annemlerin minibüslerin nereye gittiğini okuyamayıp, e haliyle de bi türlü binemeyip sürekli oraya buraya geç kalmamdan anlayarak zorla doktora götürüp gözlük taktırmalarından kurtulamadım.. O burnumu acıtıyo, bunun rengi kötü, şu allerji yaptı, bunla evde kalmış tarih öğretmeni gibi oldum derken 6 tane gözlük değiştirdim ama hiçbirini de 1 haftadan fazla takamadım. Yok hacı valla bana göre bişi değil bu gözlük, en hafifini de taksam burnum acıyo bi kere, bu acıyla yaşanmaz ki :PAltı gözlük denemesinden sora ne ağzımdan aman da gözüm bozuk, göremiyorum filan lafı çıktı ne de elime gözlük aldım, arkadaşlarımın gözlüklerine bile dokunmadım korkudan, gözüme yapışır da çıkmaz bida diye, öyle bi kabus oldu bana yani.. Neyse aradan geçen 10-15 sene içerisinde arada bi bizimkilerin aklına geliyo ya senin göz noldu acaba diye bi kurcalamaya çalışıyorlar ama ben anında konuyu değiştirerek bu zayıf noktama saldırmalarına izin vermeyip püskürtüyorum onları.. Ama tabi numara artıyo farkındayım, şaşı eşek gibi bakınıp duruyorum etrafa. Biyere buluşmaya gittiğimde kafenin ortasında arkadaşları göremeyip mal mal bakıyorum, dibimde el sallıyolar göz kaş burun filan seçemediğimden kim olduğunu anlayana kadar kçımdan terler akıyo. Gerçi buna da bi metot geliştirmiştim, geldim ben ne taraftasınız diye önceden sorup en azından o yöne doğru görmüş gibi sırıtarak ilerliyordum nası olsa yaklaşınca görcem, kimse de anlamayacak..
Ama işte bi süre sora kafamı biyere sokmaya çalışıyomuşum da koca kafam girememiş sıkışmış gibi ağrımaya, bi süre sora da sıkıştığı yerde daha da büyüyormuş gibi hissetmeye başlayınca, ha tabi bi de araba kullanırken tabelaları göremediğim için hep son saniye direksiyonu kırıp sağa sola dönmeye çalışırken yediğim korna ve küfürlere, dağılmış bir beyin, kırık kol bacak, kopmuş burun filan ekleneceği korkusuyla erteleye erteleye geçen ay gittim göz doktoruna.. Neyse doktor harfleri okutuyo, 4. sınıfta hala okumayı sökememiş gerzek çocuklar gibi A'ya M, C'ye L filan diyorum.. Bi de onaylatmaya çalışıyorum "di mi" diye.. Adam gözüme mercekleri koydu, "oku" dedi, dedim "Allahım sana geliyorum!", adam dört harf gösterdi ben cümle kurdum öyle bozukmuş yani. Sonunda adamla karşılıklı masaya oturduk, gözlük kullanmak zorundasın bu zamana kadar bu numarayla nası yaşadın zaten anlamadım dedi, büyüttüğü de 2,5 astigmat, e tamam 1 filan da miyop var ama yine de, kafam yokmuş da yeni farketmişim gibi ne davranıyosa! Sora pazarlık başladı gözlük takmasam olmaz mı, büyür mü numara, büyümez ki vallaa bak 12 yaşındayken 1'di, nerdeyse 30 oldum 2,5 olmuş, 17 senede 1,5 numara yani, ancak 70imde filan göremeyecek duruma gelirim ki o zamanda görmeyeyim pörsümüş hallerimi zaten :P adam işini hafife aldığım için zaten bi kıllandı, sora işi matematiğe vurduğum için delirdi, en son gözlerinden kin ve nefret fışkırırken -lens kullansam dedim, - olmaz gözlük kullanacaksın dedi.
Reçeteyi aldım, erteledim erteledim allaım şunun tarihi dolsa da alamasam şu gözlüğü derken tutup kolumdan götürdüler bilmemne optik'e, ama benim içim nası rahat nası olsa tarihi geçti reçetenin ssk karşılayamayacak, g.tüme bile takmayacağım gözlüğe o kadar parayı da vermeyeceğim, oldu bu iş.. Eşek herif demez mi gözlük reçetelerinin süresi 1 ay diye, aha s.çtıım andır işte.. Yine başladım ben, o büyük, bu küçük, şu alerji yapar, onla inek gibi oldum, bunla moron.. neyse s... g... davası olmazmış aldık işte bi tane sonunda. Taktım gözüme çıktım, ulan yürüyemiyorum ki, direkt aptala bağladım. Yerler yamuluyor, ayağımı dümdüz yolda iyice kaldırmaya kalkıyorum, tökezliyorum bildiğin japonların uydurup uydurup lansmanını yaptığı robotlar gibi yürüyorum, tamam insanların kaşı gözü varmış, parmak izi denen şey gerçekmiş filan ama beynin yarısı gitti aptal oldum.. Alışveriş yapayım bari kendime geleyim diye daldım bi maazaya, aldım iki üç şey elime sırf şu at gözlüüne canım sıkıldı diye, girdim kabine.. Bi çığlık attım, içerde şişkoo, çirkiiin bi ucube bana bakıyo, "aaaayyy pardon" dedim, çıkıyorum, birden hafızam 1 sn öncesini getirdi gözümün önüne, ulan karıyla aynı anda aynı şeyi mi söledik ne!! İşte hayata küstüğüm kendimi eve kapattığım andır o.. Meğer ben resmen körmüşüm de kendimi görmüyormuşum ondan güzel sanıyormuşum. Ayna yeni keşfedilmiş gibi kabinde yapıştım aynaya kendimi izliyorum, yüzüme dokunuyorum filan nan burda leke mi vardı nerden geldi bu, olm benim gözün biri resmen diğerinden daha büyük, aaa pantolonun yanından çıkan şey de ne, hiii simit mi lan o diye sinir krizi geçire geçire eve gittim, attım elimden kıyafetleri de ne alcam abi, zaten ihtyacım olmıcak ki çıkmam ben evden filan, hayır millete yazık.. Bi alışveriş hevesim vardı onu da aldı elimden iki yuvarlak cam bi top çerçeve.. 
O an sevgilimi, annemi, kardeşimi filan düşünmeye başladım yazık yıllardır benim bu halime mi katlanıyo bu insanlar, gözlerim yaşardı vallaa, bi de ben görmüyorum diye güzelsin güzelsin diyip vermişler gazı. Yatmadan önce mecbur gidecem ya ertesi gün işe, işte "iyi ya vallaa çirkin kızlar daha karizma olur, hem güzelden erkekler tırsar pek yanaşamaz, çirkin candır, hem o kadar da değil lan kötü değilsin yani" diye kendimi avutuyorum. Lan acaba bu ruh hastası doktor bana bi pislik mi yaptı, bilerek saçma bi gözlük mü verdi, noluyo, derken uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbişi olmamış gibi banyoda yüzümü yıkıcam bi baktım gözlük orda. Kabus değilmiş, gerçekten almışım gözlük lan, bi kere daha yaşadım geceki şoku! Allahtan gözlük fena havalı da hava yapcam diye arada bir takıyorum :P
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder